Choć trudno w to uwierzyć, na południu Indii istnieje miasto, którego mieszkańcy żyją w zgodzie i harmonii. Sami także o sobie decydują. To założone od podstaw Auroville – utopia, która przybrała realne kształty.
Idea w pełni ekologicznego miasta zrodziła sie w umyśle Mirry Alfassa, urodzonej we Francji, głęboko uduchowionej malarki i pisarki. Zafascynowana nauką guru Śri Aurobindo osiadła w Indiach w 1920 roku i zaczęła realizować plan utopijnej osady, w której „wszyscy ludzie dobrej woli mieliby warunki do uważnego wsłuchiwania się w potrzeby duszy”. Budowę zainicjowano 28 lutego 1968 roku w obecności przedstawicieli 124 państw, w tym Polski, z których każdy rzucił piędź ziemi jako fundament nowego, lepszego świata.
Tytaniczna praca, tj.: rekultywacja terenu, sadzenie lasów, prace melioracyjne; przyniosła efekty w postaci miasta, do którego co roku przybywa tysiące wolontariuszy, realizujących rozmaite projekty ekologiczne i społeczne. Mają one na celu aktywizację mieszkańców tamilskich wiosek, sąsiadujących z Auroville.
Jak podkreślił nasz gość – Paweł Kowalczyk – projekt skupiający idealistów i zapaleńców z całego świata mógł powstać tylko w Indiach, otwartych na wszelką „inność” i akceptujących „różnorodność”. Trzeba zaznaczyć, że istnienie ekowioski jest możliwe dzięki wsparciu nie tylko prywatnych donatorów i fundacji, ale także w dużej mierze dzięki dotacjom rządu centralnego Indii.
Szczegółowych informacji na temat Auroville dowiedzą się Państwo z książki „Czerwone drogi Auroville” Pawła Kowalczyka, który spędził w tym miejscu jako wolontariusz kilka miesięcy, by osiąść w Indiach na kilka lat.
Dziękujemy Państwu za obecność podczas całego sezonu slajdowisk i mamy nadzieję, że rozbudziliśmy ciekawość świata, która zaowocuje własnymi doświadczeniami.
Joanna Kurpiel
(AŚ)